خندوانه

خندوانه ،اسم یه برنامه تلویزیونی است که خیلی شما باهاش ارتباط برقرار کردی جونم.خبر دارم که خیلی از نینی ها مثل شما پسر عسل مامان،درگیر این قضیه شدند.یه برنامه تلویزیونی ،ساخته رامبد جوان از شبکه نسیم،پر از تحرک و هیجان که وقتی اهنگ شروع برنامه  به گوش های خوشگلت برسه،هر جا که باشی خودت رو به تلویزیون می رسونی و با چشم های نازت و یه لبخند قشنگ روی صورت ماهت،نگاهش می کنی.بعضی اوقات اگه ماوانی هم در زاویه دیدت قرار بگیره،یه لبخند رضایت هم تحویلش می دی ویا تشکر ...تمام اهنگ های برنامه رو دوست داری.البته باید بگم همه ی اتفاقات برنامه.از سلام مجری تا تشویق انتهایی.تمام موارد رو  دنبال می کنی و تا هرجاج متوجه بشی و بتونی،همراهی شون می کنی حتی توی خندیدن سی ثانیه ای که ملت توی برنامه بدون هیچ بهونه ای می خندند.با هر اهنگی که می خوانند به توجه به ریتم دستهای قشنگت رو باز می کنی و با هیجان دست می زنی و پا می کوبی و دور می زنی نفسم.نمی دونی که مامانی چه لذتی می بری از این خوشمزه بازی های شما عسل مامان.اونقدر دقیق حرکات رو تقلید می کنی که تعجب می کنم.و یه کوچولو ترسیدم که چه قدر پسر با دقتی هستی که این طور به ریزترین چیزها توجه داری جون مامان.مثلا وسط دست زدن اهنگ،یه حرکاتی مجری انجام می ده که  اونها رو انجام می دیمثلا توی شعر چیکو یه حرکت دست داره شبیه خداحافظی اروم،اون حرکت رو دقیقا موقع رسیدن اهنگ به اون قسمت انجام می دی.خیلی عشقی نفس.یه دفعه مهمون برنامه وقتی توی تشویق های زیاد ملت وارد استودیو شد،به نشانه تشکر دستش رو ،روی سینه گذاشت و یه کمی خم شد،شما همونجوری که با چشمهای نازت به صفحه تلویزیون زل زده بودی و محکم و با هیجان داشتی دست می زدی،یه نگاه کردی و چند ثانیه مکث و دستت رو گذاشتی روی شکمت و یه کم خم شدی به جلو.راستی که می خواستم توی اون لحظه بخورمت.خیلی عشقی جیگر مامان.انشا... توی زندگی همیشه این قدر با دقت و جیگر بمونی دلبندم...