پسر کو ندارد نشان از مادر

پسر قشنگم کارهای جالبی می کنی که مامانی خیلی دوستش داره.جونم.یکی از کارهایت که خیلی بامزه است ٬اینه که انگشت اشاره ات را می کنی توی دهنت و می خوری.انقدر این کار را ادامه می دهی که با عرض پوزش به حالت بالااوردن می رسی!که باید یکی دستت را از دهنت بیرون بیاوری٬وگرنه حالت به هم می خوره!من به این می گفتم که اخه مامان چرا انگشت اشاره!شصتت را بخور مثل همه ی نینی های دیگه.هم کوتاه تر است.هم گوشتی تر٬هم خوش خوراک تر!این جوری هم به زحمت نمی افتی!تا اینکه چند روز که پیش داشتم عکس های بچگی خودم را نگاه می کردم تا عکس های روی یخچال را عوض کنم٬دیدم که من هم توی بچگی ٬انگشت اشاره ام را دارم می خورم.قربونت برم جونم که این کارت مثل مامانی استامروز باباییمی گفت ٬زندگی با بچه خیلی شیرینه...فدای شیرین عسل مامانی و بابایی برم