محمدصدرای ماست خور

خیلی جالبه که نینی کوچولوها ,از هر کدوم از مامان یا بابا شان,یه سری خصوصیات را به ارث می برند جونم.مثلا گشاده دستی یا تنبلی یا درس خوانی یا خنده رویی و کلی چیزهای دیگه که اصلا به چشم کسی نمی اید=-Oبابایی خیلی ماست دوست داره و توی خونه انا اگر بابایی مهمون بود,حتما ماست هم جز تدارکات سفره غذا بوده و هست.شما هم ظاهرا این ویژگی بابایی را داری نفسم.هرچیزی که دوست نداشته باشی,وقتی همراه ماست می شه,می خوری:-!دایی جون امشب,سر سفره یه کاسه ماست گذاشت جلویت.شما هم از خداخواسته شیرجه زدی توی کاسه ماست.دست های نازت را می کردی توی کاسه و دایم مشتت را باز وبسته می کردی و انگشت های کشیده ات را از هم باز می کردی.خیلی عشقی جونم.محو تماشایت شده بودم که چه جوری با این موجود ناشناخته دست و پنجه نرم می کنی.ولی اصلا دوست نداشتی بخوریش.می خواستی بازی کنی.البته هنوز یاد نگرفتی که یه چیز به این ابداری را بتونی به دهن کوچولویت بگذاری.خیلی جیگری زندگی ام:-*کنار تو لحظاتی وجود داره که شیرین تر از عسله با نمک مامانی:-*