سلام بر علی اصغر

جمعه ,ششم محرم سال ٩٣,که نمی دونم قمری اش چند می شه,توی مصلای امام خمینی یه مراسم خیلی بزرگ برگزار شد.که من و شما پسر دلبندم توی مراسم شرکت کردیم.مراسم شیرخوارگان حسینی.بابایی ما را به همراه انا رساند مصلا.مراسم خیلی حس غریبی داشت که مامانی تا حالا این احساس را نداشتم.وقتی روضه ی حضرت علی اصغز را می خواندند,بی اختیار اشک توی چشمم جمع می شد.وقتی به صورت ماه تو جیگرم نگاه می کردم,دیگه اشکم روان می شد.تصور اون همه قساوت با یه نینی کوچولوی تشنه ,خیلی وحشتناک بود.توی مراسم یه عالمه نینی دیگه هم اومده بودند.اونجا پر بود از سربازان امام زمان.با اون لباس های شبیه حضرت علی اصغر مثل ماه شده بودید.شما پسر جیگرم یه کم با سربند مشکل داشتی و دوست نداشتی روی سرت باشه.وقتی عکس انداختیم,سربند را دراوردی.چفیه  را کشیدیم کمی جلو به سمت صورتت تا نور افتاب اذیتت نکنه.همه اون شرایط مامانی را یاد واقعه عاشورا می انداخت.واقعا خیلی دردناک بوده.اصلا قابل تصور نیست.فرض اینکه یه نینی مثل شما میوه دلم,اون قدر اذیت شده,,خیلی قلبم را به درد می اورد.قیافه معصوم توپسر قشنگم,حسابی اشک مامانی را دراورد.انشا...علی اصغر نگه دار شما باشند و در اینده ای نزدیک در رکاب امام زمان باشید و سربازی کنید دلبندم:-*