بزرگ شدن جلوی چشم مامانی و بابایی

زمان خیلی سریع میگذره.اصلا باورم نمی شه که حالا عمر با برکتت از شش ماه هم گذشته.قربونت برم مامانی که چه شیرین بود این مدت برای مامان وبابا.حالا دیگه یواش یواش داری مثل ادم بزرگ ها می شی.یه اقاپسر که داره مرد می شه.بزرگمرد کوچولوی مامانی.می تونی با کمک بشینی و وقتی دمر روی زمین بگذاریمت٬سعی می کنی با دست هایت بدنت را بالا بکشی و شکمت را از زمین فاصله بدی.این پیش نیاز چهاردست و پا رفتن است جونم.خدا شما را برای مامانی و بابایی حفظ کنه...